ZONGULDAK - Grizu faciasında babasını kaybeden maden işçisinin acısı dinmiyor

GÖRÜNTÜ DÖKÜMÜ : - Ahmet Ali Mumcu'nun babasının mezarı başında dua etmesi - Ahmet Ali Mumcu'nun babasının mezarını temizlemesi - Ahmet Ali Mumcu ile röportaj Grizu faciasında babasını kaybeden maden işçisinin acısı dinmiyor - Türkiye Taşkömürü Kurumu Kozlu Müessese Müdürlüğünde 3 Mart 1992'de 263 maden işçisinin öldüğü grizu patlamasında babasının da hayatını kaybettiği ocakta çalışan Ahmet Ali Mumcu, facianın üzerinden 30 yıl geçmesine rağmen yaşadığı acıyı unutamıyor - Maden işçisi Mumcu: - "Bizim için zor süreçti, çocukluğumuzu yarım yaşadık. Baba acısı, hasreti yaşamak farklı bir şey" ZONGULDAK (AA) - GÖKHAN YILMAZ - Türkiye Taşkömürü Kurumu (TTK) Kozlu Müessese Müdürlüğünde meydana gelen grizu faciasında babasını kaybeden Ahmet Ali Mumcu'nun acısı, aradan geçen 30 yıla rağmen hala ilk günkü tazeliğini koruyor. Kozlu'da 3 Mart 1992'de yaşanan grizu patlamasında 263 maden işçisi hayatını kaybetti. Patlamanın yaşandığı yıl henüz 6 yaşında olan Ahmet Ali Mumcu'nun babası Ramazan Mumcu da faciada yaşamını yitirdi. Grizu faciasının 30. yılında babasını kabri başında anan evli ve 2 çocuk babası Ahmet Ali Mumcu, babasını kaybettiği ocakta madencilik mesleğini sürdürüyor. Dedesi de farklı maden ocaklarında çalışan Mumcu, AA muhabirine, patlamada ölen madencileri rahmetle andığını söyledi. Mumcu, "Annemiz bizi büyüterek bu yaşlara getirdi. Bir tarafımız hep eksik, hayır kapımızın bir tarafı kapalı. Bizim için zor süreçti, çocukluğumuzu yarım yaşadık. Baba acısı, hasreti yaşamak farklı bir şey. Ben de bir madenciyim. Yerin metrelerce altına iniyoruz, Zonguldak iki katlı bir şehir. İşe giderken ailemizle, gözlerimizle vedalaştığımız hüzünlü, zor bir meslek." diye konuştu. - "Bir saniye sonra ne olacağını bilmediğimiz hayatta yaşıyoruz" Mumcu, bugünlere gelmenin kolay olmadığını belirterek, şöyle devam etti: "Hiçbir evlat öksüz ve yetim kalmamalı, bu süreçleri yaşamamalı. Madencilik dünyanın en zor mesleklerinden biridir. İnsanın hayata tutunabilmesi için yanında mutlaka destekçisi olması, arkaya dönüp baktığında babasını gördüğünde onu dağ gibi hissetmesi lazım. Biz bunu annemizde yaşadık. Bir saniye sonra ne olacağını bilmediğimiz hayatta yaşıyoruz. Gelecekte çocuklarımın kendi evlatları olduğunda benim gibi yetim büyümemelerini isterim. Elimden geldiğince kendi çocuklarımı okutmak istiyorum." Her fırsatta babasının mezarına geldiğini dile getiren Mumcu, "Bir sıkıntıya düştüğümde mezarlığa gelip duamı ediyorum. Onunla mezarı başında konuşmak iyi geliyor, bazen insanın içini dökmesi gerekiyor." dedi. Mumcu, baba mesleği madenciliği devam ettirdiğini, ellerinden geldiğince ülke ekonomisine katkı sağlamaya çalıştıklarını sözlerine ekledi.