Ülkemizde Giresunspor, Gençlerbirliği, Çaykur Rizespor ve Fenerbahçe formaları giyen Vedat Muriqi, La Gazzetta dello Sport'a özel açıklamalarda bulundu.
Vedat Muriqi'nin açıklamalarından satır başları şöyle:
Çocukluğum ve ergenliğimde asla profesyonel bir futbolcu olamayacağım düşüncesine sahiptim.
Ben 1994'lüyüm. Doğumumdan birkaç yıl sonra savaş patlak verdi. Askerler eve geldi ve evi yakmak zorunda oldukları için terk etmemizi söylediler. Arnavutluk'a göç ettik.
Alman askerleri bize ne veriyordu? Açlık, korku, zorluklar... Sonra savaş bitti, nefes almaya başladık derken ağır bir darbe daha yedik. Babam arkadaşlarıyla beş kale futbol oynarken gözlerimin önünde öldü. Futbolcuydu ve sonra hentbola geçti. Bir sporcuydu. Ve öylece gitti.
Fenerbahçe ile olağanüstü bir sezon geçirdim. Türkiye'de harikaydım ama reddedemeyeceğiniz bir teklif geldi. Serie A, Şampiyonlar Ligi, bana 20 milyon euro yatırım yapmaya karar veren güzel bir kulüp. İleriye doğru bir adım. Altın Ayakkabılı Immobile, Correa ve Caicedo'nun olduğunu biliyordum ama o kadar para harcayarak benim üzerime oynayacaklarını düşünmüştüm ve yanılmadım. Simone Inzaghi fırsat buldukça beni oynattı ama ben kaçtım. Mazeret yok, suçlama yok, sadece kendi hatam. Futbolda böyle şeyler olur ve olduğunda da başkasına yer açmanız gerekir. Uyluk problemim vardı ve hamile eşim Türkiye'de kalmıştı. Yalnızdım ve yerleşmek zordu. Saha içinde ve dışında hastaydım. Kafam belki de vücudumdan daha fazla acı çekti. Çok fakir olduğumu, Türkiye'deki o harika yılın sadece şans ve Allah'ın iradesi sayesinde olduğunu düşünmeye başladım. Karanlık düşüncelere daldım.
Maurizio Sarri taktiksel açıdan bir canavar. Şimdiye kadar gördüğüm en iyi teknik direktör. Onunla oynamadım ama hem maçta hem de antrenmanda çok keyif aldım. Sorun şu ki kısa boylu forvetlerle oynamayı seviyordu. Insigne, Callejon ve Mertens'e forma şansı vermişti. Lazio'da Felipe Anderson, Immobile, Zaccagni'ye süre verdi ve benim gibi büyük bir oyuncuyla ne yapacağını bilmiyordu. Altın gibi bir insandı.
Antrenman yaparken şut attığım ve kaleyi bulamadığım için bana sataşan taraftarlar olduğunu hatırlıyorum. Gülmüştüm, bu eleştiriler umurumda bile değildi ama Sarri çok sinirlendi, antrenmanı durdurdu ve eğer bitirmezlerse tüm antrenmanları bitireceğini söyledi. 'Vay be, ne adam ama' diye düşündüm. Aralık ayında hiç oynamadığım için benim hakkımda ne düşündüğünü sormak için ona gittim, nerede gelişebileceğimi sordum ve o da nedenini tamamen taktiksel gerekçelerle açıkladı. 'Sen muhteşem bir insansın, herkes seni seviyor, muhteşem bir karakterin var ama ben senin gibi oyuncuları sevmiyorum'. Muhteşem, dürüst, şeffaf bir sohbetti. Ona tüm kalbimle teşekkür ettim ve ayrılmama yardım edip etmeyeceğini sordum, o da yardım etti. Mallorca'ya transfer oldum ve gerisi geldi.
