Her yıl 14 Şubat'ta kutlanan Sevgililer Günü, dünyanın dört bir yanında kutlanan özel bir gün olarak karşımıza çıkıyor. Bugün, milyonlarca kişi, sevgililerine özel hediyeler ve kartlar veriyor. Aşkın, sevginin gücünün bir kez daha anlaşıldığı bu günün hikayesi ise bizi dokunaklı bir yolculuğa çıkarıyor. Sevgililer Günü sadece bir kutlama günü değil, aynı zamanda yüzyıllar boyunca devam etmiş geleneklerin, efsanelerin ve unutulmaz aşk hikâyelerinin bir parçasıdır. Sevgililer Günü, Hristiyan dönemindeki yasaklara boyun eğmeyen, aşkı yaymak için ölümü göze alan Aziz Valentine'nin hikayesidir. İşte, aşkın yıllara boyun eğmeyen hikayesi…
AZİZ VALENTİNE KİMDİR?
Aziz Valentin, 'Valentine' ya da ‘Valentinus’ adıyla tarihte yer alıyor. Hristiyan kayıtlarında Aziz Valentine, Roma’da yaşayan bir aziz olarak karşımıza çıkıyor. 269 yılı civarında öldüğü düşünülen bu isim, yıllar boyunca ‘’Aşıkların Azizi’’ olarak anıldı ve 14 Şubat Sevgililer Günü'ne evrildi. Hristiyan kaynaklarına baktığımızda ise Valentinus adıyla anılan bir başka aziz daha karşımıza çıkıyor. Bazı kaynaklarda, 'Valentine' ile 'Valentinus' isimlerinin aynı kişiden geldiği yazılırken, bazı kaynaklarda ise iki farklı kişiden söz edilmektedir. Fakat biz, Roma İmparatoru Claudius’a karşı gelerek, aşıkları evlendiren cesur adam olan Valentine’nin hikayesini ve onu ölüme götüren aşkını ele alacağız.
Sevgililer Günü, 'Aziz Valentine' ismiyle anılan bir gündür. Tarih kaynaklarına baktığımızda birden fazla Aziz Valentine olsa da, bizim dikkate aldığımız ve üzerine konuşacağımız Aziz Valentine, Antik Roma’da yaşayan bir papazdır. Aziz Valentine, Antik Roma kayıtlarında ‘Aşıkların Tanrısı’ ismiyle anılır.
Aziz Valentine, aynı zamanda doktor olarak çalışan bir Katolik rahipti. MS. üçüncü yüzyılda İtalya’da yaşadı ve Roma’da bir rahip olarak görev yaptı. Valentine, birbirlerine aşık olan ama İmparator 2. Klaudius tarafından yasak olduğu için evlenemeyen çiftleri gizlice evlendirmesiyle ünlenmiştir. İmparator Klaudius, ordusu için yeni asker alırken, evliliğin bu askerler için engel olacağını düşündüğü için evlilik yasağı koymuştu. Ayrıca mevcut askerlerin de evlenmesini engellemek istedi çünkü onlar için de evliliğin engel teşkil edeceğini, işlerinden uzaklaştıracağını düşünüyordu.
İmparator Klaudius, Valentine’in çiftleri evlendirdiğini keşfettiğinde, Valentine’i hapse gönderdi. Valentine, hapishanede geçirdiği zamanı, İsa Mesih’in canını çarmıhta başkaları için verdiğini söyleyerek, sevgiyle insanlara ulaşmaya devam etmek için kullandı. Valentine’in bilgeliğinden çok etkilenen gardiyan Asterius ile arkadaş oldu. Asterius, Valentin’den kızı Julia’ya derslerinde yardım etmesini istedi. Julia kördü ve birisinin ona kitap okuması gerekiyordu. Valentine, zamanla Julia'ya aşık oldu ve aşkı karşılık buldu.
Hapishanede aşkı tadan Valentine’nin mutluluğu kısa sürdü. Valentine, idam günü olan 14 Şubat’ta sevgilisi Julia’ya bir çeşit aşk mektubu iletti ve ilettiği mektupta, 'Senin Valentine' ifadesini kullandı. İşte Valentine’in ölmeden önce kullandığı bu söz, 14 Şubat Sevgililer Günü’nde sevgililerin birbirine yazdığı aşk dolu kartların ilham kaynağı oldu. Yıllar önce dillere destan olan aşk hikayesi, yıllar sonra özel bir gün olarak dünyanın her yerinde kutlanmaya başlandı. İşte Aziz Valentine ile başlayan aşk serüveninin gerçek ve acı dolu hikayesi.
SEVGİLİLER GÜNÜNÜN KÖKENİ - LUPERCALİA
Sevgililer Günü’nün (Valentine’s Day) kökeni sadece Aziz Valentine ile sınırlı değildir. Bu günün temelleri, Roma’nın eski pagan festivali olan Lupercalia'ya dayanır. Lupercalia, aşk, doğurganlık ve arınma temalarını içeren eski bir kutlamadır.
Lupercalia, her yıl 15 Şubat’ta Roma’da kutlanan, doğurganlık, arınma ve baharın gelişini simgeleyen bir festivaldi. Bu festival, özellikle doğurganlık tanrısı Faunus ile Roma’nın kurucuları olan Romulus ve Remus’u onurlandırmak için yapılırdı.
Roma mitolojisine göre, Roma’nın kurucuları olan Romulus ve Remus, bir dişi kurt (lupa) tarafından büyütülmüştür. Festivalin ismi de, onları emziren kurdun mağarası olan Lupercal Mağarası'ndan gelir. Bu nedenle festival, doğanın gücü, hayatın devamlılığı ve doğurganlık ile ilişkilendirilmiştir.
Lupercalia, yüzyıllar boyunca kutlandı ancak Hristiyanlığın Roma’da güçlenmesiyle bu pagan ritüeli yasaklandı. 5. yüzyılda Papa I. Gelasius, Lupercalia’yı kaldırdı ve yerine 14 Şubat’ı 'Aziz Valentine Günü' olarak ilan etti. Papa, halkın sevgiyi kutlama geleneğini tamamen kaldırmak yerine, pagan geleneklerini Hristiyanlıkla birleştirdi. Böylece, aşkın ve sevginin kutlandığı Lupercalia, zamanla Sevgililer Günü’ne dönüştü.
3 TANE AZİZ VALENTİNE VAR
İlk resmi, Aziz Valentine günü Papa Gelasius tarafından 496 yılında 14 Şubat'ta ilan edildi. İsmini o zamanın şehitlerinin birinden alıyordu. Ama bunun hangi şehit olduğu konusunda net bir bilgi yok. En yaygın açıklama Aziz Valentine'in Roma'da bir rahip olduğu ve 3. yüzyılda öldürüldüğü yönünde. Ama bu tarihe denk düşen en az iki başka Aziz Valentine daha var. Biri Roma yakınlarında, bugün Terni olarak anılan kentten bir papaz, diğeri ise Kuzey Afrikalı bir şehit. Aziz Valentine'lar hakkında çok az bilgi bulunmasına rağmen kabul edilen tek bir aziz vardır. O da Roma kaynaklarında adı geçen Aziz Valentine'dir.
