ÖZEL HABER-HACER BAYRAM
SESSİZ İSTİFA NEDİR?
Son yıllarda iş dünyasında sıkça konuşulan “sessiz istifa” kavramı, özellikle genç çalışanlar arasında hızla yayılıyor. Sessiz istifa, bir çalışanın işten ayrılmadan, yalnızca görev tanımına uygun işler yapması ve fazlasını üstlenmemesi anlamına geliyor. Ancak bu yalnızca bir “çalışmama” hali değil. Sessiz istifa, aynı zamanda iş dünyasında aidiyet, motivasyon ve dengeli bir hayat arayışını da yansıtıyor.
Bu kavramı daha iyi anlayabilmek için farklı meslek gruplarından gençlere iş hayatındaki deneyimlerini ve beklentilerini sorduk. Verdikleri cevaplar iş dünyasındaki huzursuzluğun ve değişen önceliklerin bir yansıması gibi.
İnsan Olmayı Hatırlatan Bir İş Ortamı
Bir sınıf öğretmeni, iş hayatında kendisini motive eden şeyleri şöyle anlatıyor: “Öğrencilerimin bir şeyler öğrendiğini görmek, saygı ve sevgi gördüğümü hissetmek beni motive ediyor. Maaş gibi şeyler artık o kadar önemli gelmiyor, çünkü işim çok zor. Anlam bulmak ve öğrencilerime sadece ders değil, hayata dair bir şeyler katabilmek daha değerli.”
Benzer şekilde, bir yazılım mühendisi de yaptığı işle ilgili olumlu geri bildirimlerin ve huzurlu bir ortamın önemine dikkat çekiyor: Huzurlu bir iş ortamı ve yapıcı eleştiriler almak beni motive ediyor. Böyle bir ortamda, işimi daha çok benimsiyor ve ortaya daha iyi işler çıkarıyorum.
Görüşülen gençlerin ortak noktası, iş yerinde saygı ve destek görmek istemeleri. Bu da “sessiz istifa”nın, aslında çalışanların sadece “anlamlı” bir iş ortamı talep ettiğini gösteriyor.
Beklentiler Karşılanmadığında Ne Oluyor?
Genç çalışanlar, iş yerinde beklentileri karşılanmadığında genellikle iletişim kurmaya çalışıyor. Ancak bu çabalar sonuçsuz kaldığında, sessiz bir direniş başlıyor. Yazılım mühendisi bu durumu, “Sorunun kaynağına göre insan kaynakları ya da takım lideriyle iletişime geçerim. Ancak bir çözüm bulamazsam, işi sorgulamaya başlarım” sözleriyle özetliyor.
Eczane çalışanı ise biraz daha katı bir yaklaşım sergiliyor: Bir işin olumlu yönlerini görmeye çalışırım. Eğer bulamazsam, işten ayrılmayı tercih ederim.
Sınıf öğretmeni ise böyle durumlarda ortamdan uzaklaşmayı seçtiğini söylüyor. “Eğer anlaşılmıyorsam, işi kendi başıma halletmeye çalışırım ama içten içe o ortamdan koparım” bu ifadeler, gençlerin artık yalnızca maaş için çalışmadığını, iş yerinde bir anlam ve destek bulamadıklarında geri adım attıklarını gösteriyor.
Aidiyet Eksikliği ve Duygusal Bağ Kurma İhtiyacı
Sessiz istifanın temel nedenlerinden biri de, çalışanların iş yerinde aidiyet hissedememesi. Bir inşaat mühendisi, “Duygusal olarak bağlı olmadığım bir iş yerinde başarı tesadüfi olur” diyerek bu duygunun önemini vurguluyor.
Benzer şekilde, eczane çalışanı da iş yerine bağlanmanın iş kalitesini artırdığını belirtiyor: İş yerine duygusal bağ hissetmek yaptığım işi benimsememi sağlıyor. Böylece karşılaştığım sorunlara daha kalıcı çözümler bulabiliyorum.
İş ve Özel Hayat Dengesi: Zorlayıcı Bir Mücadele
Gençlerin en büyük sorunlarından biri, iş ve özel hayat dengesini kuramamak. Yazılım mühendisi, “Uzun çalışma saatleri özel hayatımı etkiliyor ama işi eve getirmemeye çalışıyorum,” diyerek bu dengenin zorluğunu anlatıyor.
Sınıf öğretmeni ise bu konuda daha açık bir itirafta bulunuyor: Henüz sağlayamıyorum, çok zorlanıyorum. Ya özel hayatım ya da iş hayatım sarkıyor. Kendimde ikisine de zaman ayıracak enerjiyi bulamıyorum.
İnşaat mühendisi ise işe yeni başlamanın heyecanıyla bu dengeyi kurmakta zorlandığını, ancak ileride bunu başarabileceğine inandığını söylüyor: Şu an hata oranım yüksek, bu da hem iş hem özel hayatımı etkiliyor. Ama kendime güvendikçe bu dengeyi sağlayabileceğim.
Sessiz İstifa: Bir Başkaldırı mı, Yeni Bir Adaptasyon mu?
Sessiz istifa, ilk bakışta iş hayatına bir başkaldırı gibi görünebilir. Ancak gençlerin yanıtlarına bakıldığında, bunun aslında bir adaptasyon süreci olduğu anlaşılıyor. Gençler, iş hayatında kendilerine çizdikleri sınırlarla, tükenmişlik sendromu ve değer görmeme hissine karşı bir savunma mekanizması geliştirmiş durumda.
İşverenlerin, genç çalışanların bu ihtiyaçlarını anlaması, onları sadece profesyonel bireyler olarak değil, aynı zamanda insan olarak görmesi gerekiyor. Çünkü gençler yalnızca çalışmak değil, anlamlı bir katkıda bulunmak ve işlerinde saygı görmek istiyor.
Sessiz istifa, gençlerin iş dünyasına karşı sessiz bir çığlığı. Bu çığlığı duyabilmek ise işverenlerin elinde.
